Wydawnictwo Jaguar Książka pt.: „Zaufaj mi jeszcze raz” - OPINIA

Zapraszam na opinię o książce pt.: „Zaufaj mi jeszcze raz”, jaką otrzymałam od Wydawnictwa Jaguar.

Książka pt.: „Zaufaj mi jeszcze raz” to drugi tom z serii. Recenzję tomu pierwszego pt.: „Czekałam na Ciebie” znajdziecie TU.

Było tak cudowanie, było tak pięknie. Paula i Igor planowali wspólną przyszłość, założenie rodziny, dzieci. Wystarczyła jedna chwila, niezapowiedziani goście i magicznie słowa z ust jakiegoś dziecka - „tatusiu”, aby wszystko się posypało. Kobieta reaguje impulsywnie, ucieka, nie chce słuchać tłumaczeń Igora. Nie rozumie, dlaczego jej nie powiedział, że ma syna. Wmawia sobie, że każde słowo, każda wspólna chwila była tylko kłamstwem.
Paulina wyjeżdża do Karpacza. Chce odpocząć, nabrać dystansu, choć na chwilę zapomnieć. Tam poznaje syna właścicielki, mężczyznę po przejściach, z traumatyczną przeszłością, o której nie może zapomnieć. Zaprzyjaźniają się, a on otwiera jej oczy na pewne sprawy.
Igor stara się skontaktować z Pauliną, chce jej powiedzieć prawdę, wytłumaczyć wszystko. Nie ma jednak takiej możliwości. Kobieta nie wpuszcza go do domu, a później przez koleżankę dostarcza zwolnienie do pracy. Jest załamany. Sposobem wyciąga od wspólnej znajomej, gdzie Paulina się udała, a kolejnym, w których hotelu zatrzymała. Wie gdzie jej szukać, jednak nie wie, czy to dobry pomysł. Informacja od kolegi, że widział ją z jakimś mężczyzną, jeszcze bardziej psuje mu humor. Co zrobi Igor? Jaka jest prawda? Czy Paulina mu wybaczy? Z jaką przeszłością musi poradzić sobie Adam? Czy mu się uda?

Pierwszy tom bardzo mi się podobał, nie mogłam doczekać się kontynuacji. Miałam dość duże oczekiwania i ani trochę się nie zawiodłam. Książka bardzo mi się podobała. Kontynuacja historii z pierwszego tomu jest ciekawa, pełna emocji, momentami zaskakująca.

Książkę czytamy z perspektywy Pauliny i Igora. To bardzo dużo nam wyjaśnia, pozwala wiele zrozumieć, sprawia, że książka jest jeszcze ciekawsza.

Bohaterów polubiłam już w tomie 1 i w drugim nie stracili u mnie nic. Reakcja Pauliny, na słowo „tatusiu”, nie do końca mi się podobała, prawda jednak jest taka, że nie wiem, jak sama bym się zachowała. O dzieciach się powinno mówić od razu, nawet w takiej sytuacji, w jakiej był Igor.

Historia Pauliny i Igora bardzo mi się podobała i na pewno zapadnie w pamięci. Moim zdaniem warto było ją przeczytać i z przyjemnością polecam.

Moja ocena – 10\10

Serdecznie zapraszam na stronę Wydawnictwa Jaguar oraz na FB.

Zaufaj mi jeszcze raz