Zapraszam
na opinię o książce pt.: „Las potępionych”, jaką otrzymałam
od Wydawnictwa Videograf.
Książka
pt.: „Las potępionych” to kontynuacja książki pt.: „Magia
ukryta w kamieniu”, której recenzję znajdziecie TU.
Julia
dzięki pomocy nowych przyjaciół ucieka przed okrutnym losem, który
chce jej zgotować mistrz Dewin. Przed ucieczką zostaje żoną
Ewena. Mimo jego braku przy ceremonii, według prawa, małżeństwo
jest ważne i nawet śmierć ich nie rozdzieli. Wszystko zaczyna się
komplikować. Początkowo o małżeństwie wie tylko ona i Weylin,
który był obecny podczas jego ogłaszania. Julia nie chce nic
nikomu mówić, jednak kiedy Herman chce wyznać prawdę, powiedzieć
o ich miłości, dziewczyna, chcąc go chronić, mówi o małżeństwie.
Wszystko coraz bardziej się komplikuje.
Julia, za sprawą Wierzby, dostaje szansę na powrót do swoich czasów. Miłość do Hermana jest tak duża, że postanawia zostać. Czy to był dobry wybór? Dość szybko żałuje decyzji, gdy widzi go z Wierzbą, a z rozmowy wnioskuje, że jest jej sługą.
Ewen stara się jak może, kocha Julie, mimo że nie liczy na odwzajemnienie miłości. Chroni ją, opiekuje się nią, spełnia wszystkie obowiązki męża, nie chcąc nic w zamian. Według ich tradycji, aby małżeństwo się dopełniło, nowożeńcy trzy noce spędzają tylko we dwoje. Poznają się, by w trzecią noc obyć stosunek, który jest dopełnieniem małżeństwa. Ewen znajduje magiczny miecz i ze względu na fakt, że oszukuje innych, chce go oddać. Julia postawiania dopełnić obrzędów, aby mógł zatrzymać miecz, żeby czuł się go godny. Niestety, gdy mężczyzna dowiaduje się prawdy, czuje się bardzo zraniony.
Las Potępionych niesie za sobą wiele niebezpieczeństw. Ludzie, którzy do niego wchodzą, rzadko wychodzą. Dla Juli jest jednak łaskawy. Drzewa ratują ją przed śmiertelnym upadkiem ze skał. Przez to niektórzy przestają jej ufać. Na dodatek Weylin coraz bardziej okazuje jej swoją miłość.
Kto jest przyjacielem, a kto go tylko udaje? Jakie tajemnice odkryje Julia? Co się stało w lesie potępionych wiele lat wcześniej? Czy uda się im wyjść z lasu?
Tom drugi jeszcze bardziej mi się podobał niż pierwszy. Bardzo ciekawa, wciągająca momentami dość zaskakująca, momentami zabawna, momentami przyprawiająca od gęsią skórę historia, od której nie mogłam się oderwać. Już nie raz zdarzało mi się „zarwać” noc na czytanie, ale to chyba jedyna książka, przez którą nie położyłam się spać wcale.
Bohaterowie ciekawi, wyraźni, wywołujący dużo bardzo dużo emocji.
Dzięki tej serii coraz bardziej lubię książki z działu fantastyka. Bardzo mi się podobała i z niecierpliwością czekam na ostatni, trzeci tom. Zdecydowanie polecam.
Julia, za sprawą Wierzby, dostaje szansę na powrót do swoich czasów. Miłość do Hermana jest tak duża, że postanawia zostać. Czy to był dobry wybór? Dość szybko żałuje decyzji, gdy widzi go z Wierzbą, a z rozmowy wnioskuje, że jest jej sługą.
Ewen stara się jak może, kocha Julie, mimo że nie liczy na odwzajemnienie miłości. Chroni ją, opiekuje się nią, spełnia wszystkie obowiązki męża, nie chcąc nic w zamian. Według ich tradycji, aby małżeństwo się dopełniło, nowożeńcy trzy noce spędzają tylko we dwoje. Poznają się, by w trzecią noc obyć stosunek, który jest dopełnieniem małżeństwa. Ewen znajduje magiczny miecz i ze względu na fakt, że oszukuje innych, chce go oddać. Julia postawiania dopełnić obrzędów, aby mógł zatrzymać miecz, żeby czuł się go godny. Niestety, gdy mężczyzna dowiaduje się prawdy, czuje się bardzo zraniony.
Las Potępionych niesie za sobą wiele niebezpieczeństw. Ludzie, którzy do niego wchodzą, rzadko wychodzą. Dla Juli jest jednak łaskawy. Drzewa ratują ją przed śmiertelnym upadkiem ze skał. Przez to niektórzy przestają jej ufać. Na dodatek Weylin coraz bardziej okazuje jej swoją miłość.
Kto jest przyjacielem, a kto go tylko udaje? Jakie tajemnice odkryje Julia? Co się stało w lesie potępionych wiele lat wcześniej? Czy uda się im wyjść z lasu?
Tom drugi jeszcze bardziej mi się podobał niż pierwszy. Bardzo ciekawa, wciągająca momentami dość zaskakująca, momentami zabawna, momentami przyprawiająca od gęsią skórę historia, od której nie mogłam się oderwać. Już nie raz zdarzało mi się „zarwać” noc na czytanie, ale to chyba jedyna książka, przez którą nie położyłam się spać wcale.
Bohaterowie ciekawi, wyraźni, wywołujący dużo bardzo dużo emocji.
Dzięki tej serii coraz bardziej lubię książki z działu fantastyka. Bardzo mi się podobała i z niecierpliwością czekam na ostatni, trzeci tom. Zdecydowanie polecam.
Zalety:
- Ciekawa.
- Pełna zagadek, miłości, przyjaźni, rycerzy, magicznych stworów.
- Niesamowicie wciągająca.
Wady:
BRAK
Moja
ocena – 10\10
Serdecznie
zapraszam na stronę Wydawnictwa Videograf SA oraz na FB.
Książkę
pt.: „Las potępionych” znajdziecie TU.
Lubię tego rodzaju.książki poczytać, więc bym z chęcią po nią sięgała
OdpowiedzUsuńCoś dla mnei :) przydąłoby sie coś poczytac bo wieczory coraz dłuzej janso i przyjenie
OdpowiedzUsuńNie przepadam za fantastyką.
OdpowiedzUsuńMoże kiedyś się przekonam.
Czas pokaże.
coś bardzo ciekawego :-)
OdpowiedzUsuńbardzo ciekawy opis, jasno i prosto przedstawiona historia zawarta w książce
OdpowiedzUsuńCiekawa. recenzja
OdpowiedzUsuńNie dla mnie
OdpowiedzUsuńfantastykę lubie ale w innej odsłonie kolejny tom może być też fajny
OdpowiedzUsuńAutorka Katarzyna Grabowska kolejny raz przenosi czytelników do bajkowego świata pełnego odważnych rycerzy, tajemnic, miłości i niebezpieczeństw.Książka jest bardzo intrygująca :)
OdpowiedzUsuńA ja uwielbiam fantastykę. Nie znam jeszcze tej autorki wiec muszę to nadrobić .
OdpowiedzUsuń