Wydawnictwo Skarpa Warszawska Książka pt.: „Chata Wyklętych” - Recenzja

 Zapraszam na recenzję książki pt.: „Chata Wyklętych”, którą otrzymałam od Wydawnictwa Skarpa Warszawska (współpraca reklamowa baterowa).

Dorian, Zuza, jej brat Tomek i ich znajomi wyjeżdżają w góry. Zuza z Dorianem zostają w schronisku, natomiast Tomek i reszta wyruszają, aby zdobyć szczyt. Niestety pogoda się załamuje, nie mają szans zdążyć, wrócić do schroniska, a że wiedzą o starej chacie w pobliżu, postanawiają się w niej schronić. Kiedy docierają na miejsce, jeszcze nie wiedzą, jak wiele stanie się w ich życiu w najbliższych godzinach. Chata nie jest pusta, a każdy, kto się w niej znalazł, skrywa swoje tajemnice. Okazuje się, że załamanie pogody jest bardzo silne, a oni zostają uwięzieni w domku. Na dodatek w nocy słychać dziwne pukanie, a rankiem zostaje znaleziony trup i to jeszcze nie koniec problemów, z jakimi będą musieli się zmierzyć. W tym samym czasie Zuza nie jest w stanie wysiedzieć na miejscu, boi się o brata, pragnie za wszelką cenę go odnaleźć. Kiedy tylko pogoda delikatnie się poprawia, nie patrząc na to, że wszyscy jej to odradzają, wraz z Dorianem wyrusza na ratunek. Czy dotrze do nich, zanim będzie za późno? Jakie tajemnice skrywają ludzie z domku? Co się w nim stanie? Czy wrócą bezpiecznie do schroniska?

Zacznę od tego, że książka to tak jakby kontynuacja książki pt.: „Jaskinia milczących”. Dlaczego tak jakby? Ponieważ mamy tu tych samych bohaterów, zdarzenia w tej książce są zdarzeniami po zdarzeniach w książce pt.: „Jaskinia milczących”, a jednocześnie są to dwie osobne historie. Śmiało, można je czytać, zarówno jedną po drugiej, jak i niezależnie od siebie.
Mnie historia się podobała. Była ciekawa, wciągająca, pełna tajemnic. Autorka umiejętnie „wodziła” mnie za nos, co uważam za sporą zaletę. Praktycznie do samego końca nie byłam pewna, jak wszystko się rozstrzygnie, chociaż jakieś tam podejrzenia miałam, zresztą nie zawsze trafne.
Akcja sprawnie poprowadzona, z ciekawymi zwrotami. Książkę czytało się szybko, a podczas czytania towarzyszyły mi emocje. Dla mnie była to pozycja na jeden wieczór, od której ciężko było się oderwać, aż nie poznałam zakończenia.

Bohaterowie ciekawi, dobrze wykreowani. Nie byli idealni, mieli wady i zalety, a to sprawiło, że można było się z nimi utożsamiać. Może nie zawsze zgadzałam się z ich decyzjami, jednak ich polubiłam. Zuzę polubiłam, już czytając książkę pt.: „Jaskinia milczących” i chociaż było jej tu zdecydowanie mniej, zdania o niej nie zmieniłam. Również jej brat Tomek zyskał moją sympatię.

„Chata Wyklętych” to książka, która moim zdaniem jest ciekawa, wciągająca, pełna tajemnic, sekretów. Mnie się podobała i polecam.

Moja ocena – 8\10

Serdecznie zapraszam na stronę Skarpa Warszawska oraz na FB

Chata Wyklętych